หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 เรื่อง การโปรแกรม

ประกาศจากครูณู !!! ให้นักเรียนเข้าไปตรวจสอบชิ้นงานภาระงานที่ค้างส่งได้ใน google classroom ภายในวันที่ 10 มีนาคม 2566 มาตรฐาน ว 4.2 เข้าใจ และใช้แนวคิดเชิงคำนวณในการแก้ปัญหาที่พบในชีวิตจริงอย่างเป็นขั้นตอนและเป็นระบบใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารในการเรียนรู้การทำงานและการแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ รู้เท่าทัน และมีจริยธรรม ม 1/2 ออกแบบและเขียนโปรแกรมอย่างง่าย เพื่อแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ กระบวนการแก้ปัญหาเป็นส่วนสำคัญในการพัฒนาโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เพื่อแก้ปัญหาจากการ ทำงาน หรือชีวิตประจำวัน การพัฒนาโปรแกรมโดยใช้ภาษาไพทอน สามารถนำไปสร้างโปรแกรมที่มีการ

นางสาวสกุลรัตน์ ประทุมศรี ครูปุยฝ้าย ครูปุยฝ้าย กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ว 4.2 เข้าใจและใช้แนวคิดเชิงค านวณในการแก้ปัญหาที่ พบในชีวิตจริงอย่างเป็นขั้นตอนและเป็นระบบใช้เทคโนโลยี สารสนเทศและการสื่อสารในการเรียนรู้ การท างาน และ การแก้ปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ รู้เท่าทัน และ มีจริยธรรม ป.5/2 ออกแบบ และเขียนโปรแกรมที่มีการใช้เหตุผล เชิงตรรกะอย่างง่าย ตรวจหาข้อผิดพลาดและแก้ไข มาตรฐาน มาตรฐาน/ตัวชี้วัด หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ เรื่อง การออกแบบโปรแกรม ด้วยการเขียนผังงาน (Flowchart) หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ 1. อธิบายวิธีการออกแบบโปรแกรมด้วยการเขียนผังงานได้ (K) 2. ออกแบบโปรแกรมด้วยการเขียนผังงานแบบล าดับได้ (P) 3. ออกแบบโปรแกรมด้วยการเขียนผังงานแบบทางเลือกได้ (P) 4.

ออกแบบโปรแกรมด้วยการเขียนผังงานแบบท าซ้ าได้ (P) 5. เห็นประโยชน์และความส าคัญของการออกแบบโปรแกรม ด้วยการเขียนผังงาน (A) จุดประสงค์การเรียนรู้ หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ เรื่อง การออกแบบโปรแกรม ด้วยการเขียนผังงาน (Flowchart) หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ เรื่อง การออกแบบโปรแกรม ด้วยการเขียนผังงาน (Flowchart) หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ เริ่มต้นและจบการท างาน (Start/End) กระบวนการ (Process) รับข้อมูล (Manual Input) การตัดสินใจ (Decision) การแสดงผล (Display) ทิศทาง (Flow Line) จุดเชื่อมต่อ (Connector) ผังงาน (Flowchart) มีสัญลักษณ์ดังต่อไปนี้ 2 ภาษาซีเป็นภาษาที่ถือว่าเป็นทั้งภาษาระดับสูงและระดับต่ำ ถูกพัฒนาโดยเดนนิส ริดชี แห่งห้องทดลองเบลล์ ที่เมอร์รีฮิล มลรัฐนิวเจอร์ซี่ โดยเดนนิสได้ใช้หลักการของภาษา บีซีพีแอล ซึ่งพัฒนาขึ้นโดยเคน ทอมสัน การออกแบบและพัฒนาภาษาซีของเดนนิส ริดชี มีจุดมุ่งหมายให้เป็นภาษาสำหรับใช้เขียนโปรแกรมปฏิบัติการระบบยูนิกซ์ และได้ตั้งชื่อว่า ซี ความสามารถระดับต่ำทำให้ภาษาซีสามารถใช้เฉพาะเครื่องได้และความสามารถระดับสูงทำให้ภาษาซีเป็นอิสระจากฮาร์ดแวร์ ภาษาซีสามารถสร้างรหัสภาษาเครื่องซึ่งตรงกับชนิดของข้อมูลนั้นได้เองทำให้โปรแกรมที่เขียนด้วยภาษาซีที่เขียนบนเครื่องหนึ่ง สามารถนำไปใช้กับอีกเครื่องหนึ่งได้ – ค.ศ.

1970 มีการพัฒนาภาษา B โดย Ken Thompson ซึ่งทำงานบนเครื่อง DEC PDP-7 ซึ่ง ทำงานบนเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์ไม่ได้ และยังมีข้อจำกัดในการใช้งานอยู่ (ภาษา B สืบทอดมาจาก ภาษา BCPL ซึ่งเขียนโดย Marth Richards) – ค.ศ. 1972 Dennis M. Ritchie และ Ken Thompson ได้สร้างภาษา C เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ภาษา B ให้ดียิ่งขึ้น ในระยะแรกภาษา C ไม่เป็นที่นิยมแก่นักโปรแกรมเมอร์โดยทั่วไปนัก – ค.ศ. 1978 Brian W.

Kernighan และ Dennis M. Ritchie ได้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งชื่อว่า The C Programming Language และหนังสือเล่มนี้ทำให้บุคคลทั่วไปรู้จักและนิยมใช้ภาษา C ในการเขียน โปรแกรมมากขึ้น – แต่เดิมภาษา C ใช้ Run บนเครื่องคอมพิวเตอร์ 8 bit ภายใต้ระบบปฏิบัติการ CP/M ของ IBM PC ซึ่งในช่วงปี ค. ศ. 1981 เป็นช่วงของการพัฒนาเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์ ภาษา C จึงมี บทบาทสำคัญในการนำมาใช้บนเครื่อง PC ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และมีการพัฒนาต่อมาอีกหลาย ๆ ค่าย ดังนั้นเพื่อกำหนดทิศทางการใช้ภาษา C ให้เป็นไปแนวทางเดียวกัน ANSI (American National Standard Institute) ได้กำหนดข้อตกลงที่เรียกว่า 3J11 เพื่อสร้างภาษา C มาตรฐานขึ้นมา เรียนว่า ANSI C องค์ประกอบของโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์และขั้นตอนการแก้ปัญหา

2.1 ภาษาคอมพิวเตอร์2.2 หลักการเขียนโปรแกรม2.3 การเขียนผังงาน2.4 รหัสเทียม2.5 ขั้นตอนการเเก้ปัญหา ในการศึกษาหรือเรียนรู้เกี่ยวกับการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์นั้นจำเป็นอย่างยิ่ง ที่ต้องมีความรู้พื้นฐาน ก่อนที่จะดำเนินการเขียนโปรแกรม ในหน่วยการเรียนที่2 จะมีเนื้อหาที่เป็นความรู้เกี่ยวกับองค์ประกอบของโปรแกรมคอมพิวเตอร์ หลักการเขียนโปรแกรม ความรู้เกี่ยวกับการเขียนผัง การเขียนรหัสเทียม(Pseudo Code) และขั้นตอนการเเก้ปัญหา(Algorithm) ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์ให้โปรแกรมที่เขียนออกมาเพื่อใช้งานตามวัตถุประสงค์การใช้งานโปรแกรมนั้นเป็นโปรแกรมที่สมบูรณ์แบบและมีประสิทธิภาพในการใช้งานอย่างสูงสุด ซึ่งองค์ความรู้และเนื้อหาในหน่วยการเรียนนี้ มีความสำคัญอย่างยิ่งที่ต้องศึกษาเพื่อให้ผู้เรียนได้เรียนรู้ และเข้าใจในความรู้พื้นฐาน หลักการเบื้องต้นของการเขียนโปรแกรมที่ดีและได้นำองค์ความรู้พื้นฐานในหน่วยการเรียนนี้ นำไปใช้ในการเขียนโปรแกรมได้อย่างถูกต้องตามกระบวนการเขียนโปรแกรมที่ดีต่อไป 1.แสดงความรู้เกี่ยวกับองค์ประกอบของโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ และหลักการเขียนโปรแกรม2.แสดงความรู้เกี่ยวกับผังงาน รหัสเทียม และขั้นตอนการแก้ปัญหา 1. บอกหลักการเขียนโปรแกรมได้ถูกต้อง2.บอกองค์ประกอบของโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์ได้ถูกต้อง3.บอกความหมาย และหลักการเกี่ยวกับการเขียนผังงานได้ถูกต้อง4.บอกหลักเกณฑ์ และรูปแบบการเขียนรหัสเทียมได้ถูกต้อง5.บอกความหมายขั้นตอนการแก้ปัญหาได้ถูกต้อง6.บอกถึงการเขียนขั้นตอนการแก้ปัญหาที่ดีได้ถูกต้อง

People Also Search

• หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 เรื่อง การโปรแกรม
• :: ห้องเรียนครูณู :: - หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 : การโปรแกรมด้วยภาษาไพทอน
• แผนการจัดการเรียนรู้ที่ หน่วยที่ 2
• หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 การเขียนโปรแกรม | Pdf
• หน่วยที่ 2 การเขียนโปรแกรมโดยใช้เหตุผลเชิงตรรกะ
• การเขียนโปรแกรม - หน่วยการเรียนรู้ที่ 2
• แผนที่ 2-4 การเขียนโปรแกรมด้วยภาษาไพทอน (Python) | PDF
• PDF หน่วยการเรียนรู้ที่ 2 ขั้นตอนการพัฒนาโปรแกรม
• สื่อการเรียนการสอนวิชาการเขียนโปรเเกรมภาษาคอมพิวเตอร์ - หน่วยการเรียน ...